جایگاه علمی ایران در میان کشورهای عضو سازمان همکاری‌های اسلامی در حوزه کشاورزی و علوم‌زیستی

سابقه و هدف: در مسیر توسعه و پیشرفت علمی، اولین گام برای وصول به مقصد شناخت کافی و دقیق از موقعیت علمی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی جایگاه علمی کشور جمهوری‌اسلامی‌ایران در حوزه کشاورزی و علوم‌زیستی در بین کشورهای عضو سازمان همکاری‌های اسلامی در فاصله سال‌های 2014-1996 انجام شده است. مواد و روش‌ها: این پژوهش از نوع کاربردی و به روش توصیفی و با استفاده از فنون علم‌سنجی انجام شده است. رتبه علمی کشورهای عضو سازمان همکاری‌های اسلامی در حوزه کشاورزی و علوم‌زیستی با مراجعه به پایگاه نمایه‌نامه استنادی اسکوپوس سنجیده شد. رتبه علمی براساس شاخص‌های "فراوانی تعداد مدارک"، "فراوانی تعداد استنادها به مدارک"، "تعداد استنادها به ازای مدرک"، "نرخ خود استنادی" و "شاخص هرش" مورد بررسی قرار گرفت. تحلیل نهایی رتبه علمی کشورها براساس شاخص هرش (H-Index) صورت گرفت. یافته‌ها: بر اساس یافته‌ها، ‌ایران در میان 57 کشور عضو سازمان همکاری‌های اسلامی با شاخص هرش 79، بعد از ترکیه با شاخص هرش 119، مالزی با شاخص هرش 89 و اندونزی با شاخص هرش 80 در رتبه چهارم قرار گرفت. همچنین براساس فراوانی تعداد مدارک علمی تولید شده، ترکیه، جمهوری‌اسلامی‌ایران، مالزی، پاکستان و نیجریه به ترتیب 5 رتبه برتر را به خود اختصاص دادند.   نتیجه‌گیری: بر مبنای تحلیل استنادی انجام شده در پایگاه نمایه‌نامه استنادی اسکوپوس، حوزه کشاورزی و علوم‌زیستی جمهوری‌اسلامی‌ایران در میان کشورهای عضو سازمان همکاری‌های اسلامی در رتبه نسبتاً مطلوبی قرار دارد. توجه بیشتر به کیفیت مقالات و در نتیجه بالا رفتن " استناد به ازای هر مدرک" می‌تواند رتبه حوزه کشاورزی و علوم‌زیستی ایران را ارتقا دهد.